۲۶خرداد مصادف با تولد مولی الموحدین حضرت علی (ع)امام اول شیعیان است.این روز خجسته را به تمام پدران تبریک می گویم.

همیشه دسترنج پدر خانواده و درآمد حاصل از فعالیت اقتصادی او،عامل رفاه و اقتصاد خانواده بوده است.به همین جهت مردان تلاش زیادی برای تامین هزینه های زندگی خانوادگی خود انجام می دهند.همین جا به همه پدر هاومردها خسته نباشید میگویم و یک خداقوت جانانه به همه شان میگویم اما یک دردودل کوچک هم با شما پدرهای عزیز دارم و آنهم این است که همه ما قدر زحمات بی پایان و با ارزش شما را میدانیم اما چند ساعتی در روز را هم به خانواده تان اختصاص دهیدو در کنار تامین مادی خانواده ،به فکر تامین روحی و محبت به فرزندانتان هم باشید.فرزندانتان احتیاج به تکیه گاه محکمی دارندکه با خیال راحت و با دلگرمی مراحل پیشرفت و ترقی را طی کنند و با حمایتهای به جا و به موقع شما در مسیر درست زندگی قرار گیرند.اعضای خانواده تان دوست دارند پدرشان این طور باشد و پدر ایده آل خود را اینطور میبینند:

یک ضرب المثل قدیمی می گوید پسر شما با همسر آینده خود به همان گونه ای رفتار می کند که شما با همسرتان برخورد میکنید. بنابراین ، اجازه بدهید فرزندتان ببیند که شما عشق و محبت به مادرشان ارزانی می دارید.وقتی شما و همسرتان تعارض و اختلاف دارید،به فرزندان خود نشان بدهید چگونه دو نفر می تواننداختلافات را به شیوه درست حل یا برطرف کنند.

مهمترین بخش زندگی که پدر و مادر برای فرزندان خود رقم می زنند،ازدواج و تشکیل خانواده است و بهترین نوع آماده سازی آنها برای ازدواج موفق این است که کودک در کنار خود پدری را ببیند که به مادر او مهر می ورزد.

پدرهای عزیز به فرزندتان یاد بدهید برای خود ارزش قائل شوند.این که فرزندان ارزش خودشان از چشم پدر را مشاهده کنند،ناثیر بسزایی بر کل زندگی آنها می گذارد.مادر،معمولا تاثیر خیلی زیادی بر زندگی کودکان دارد،اما وقتی پدر بگوید: (فرزندم ! این کار بسیار خوبی بود که انجام دادی) مفهوم و اهمیت بسیار زیادی خواهد داشت.به فرزند خود  امنیت بدهید.یک خانواده متحد،به فرزندانش احساس امنیت می دهد.حداقل یک وعده غذایی را باید با خانواده صرف و در همان حال،در مورد اتفاقات آن روز با هم صحبت کرد.

پدرهای گرامی ماموریت خودتان را بشناسید.ماموریت شما به عنوان پدر این است که از خانه خود به جهان هدیه ای اهدا کنید که بعد از شما خواهد زیست.اما متاسفانه فشارهای زیاد زندگی ، موجب بی توجهی و اهمیت ندادن به این ماموریت می شود.

شاید غرورتان اجازه ندهد ولی لازم است ضعف هایتان را قبول کنید.فرزندان شما فقط نیاز ندارند که موفقیتهایتان را ببینند.آنها باید ببینند وقتی که پدرشان به دیگران صدمه ای می زند یا اشتباهی می کند در پی جبران آن هم هست و مسئولیت عواقب آن را هم می پذیرد.

یک درس دیگری که شما می توانید به فرزندتان بدهید این است که از نشان دادن احساس محبت آمیز خود نترسید.مطالعات نشان داده که وقتی کودکان محبت را تجربه نکنند،با روشهای مخرب و آسیب رسان به دنبال آن حلقه گمشده می گردند.

همه پدرهای مهربان و دلسوز در به کارگیری این نکته ها استاد هستند اما شاید گاهی اوقات احساس می کنند برای این کار ها وقت زیاد است و همه ی فکر و ذهنشان را برای کسب درآمد بیشتر و رفاه بیشتر  خانواده مشغول می کنند اما گاهی همین به عقب اندازیها و بی توجهی ها ممکن است زمانی پدرانمان را بیدار کند که خیلی دیر شده باشد.